Nintendo z rozmachem wprowadza swojÂą nowÂą konsolĂŞ na rynek - sprawdzamy, czy faktycznie jest siĂŞ czym ekscytowaĂŚ, czy to tylko kolejny napompowany rozbuchanymi oczekiwaniami balon.

Chyba nigdy nie zrozumiem idei pakowania urz¹dzeù w obudowy odbijaj¹ce otoczenie, w ka¿dym razie 3DS jest jednym z najznamienitszych dzie³ wyznawców w³aœnie tej szko³y projektowania urz¹dzeù. W lwiej czêœci elementów obudowy mo¿na siê przejrzeÌ, przez co mieliœmy solidne problemy z filmowaniem naszych materia³ów. Przygotujcie siê te¿ na solidne problemy z graniem na zewn¹trz podczas s³onecznej pogody - s³oùce mo¿e bardzo ³atwo pokrzy¿owaÌ Wasze plany na rozrywkê odbijaj¹c siê uparcie w ekranie urz¹dzenia.




Najwiêkszym bajerem konsoli jest oczywiœcie mo¿liwoœÌ zabawy w 3D bez okularów. Gdybym mia³ Wam do czegoœ porównaÌ ekran 3DS-a podczas zabawy w trójwymiarze to by³by to te odpustowe kartki, które powinniœcie pamiêtaÌ z dzieciùstwa. Chodzi mi o obrazki wielkoœci pocztówek, które pokazywa³y inne rzeczy w zale¿noœci od tego, czy patrzy³o siê na nie z lewej, czy prawej strony - mam nadziejê, ¿e wiecie, o czym mowa. Na fakturze obrazu podobieùstwa siê jednak koùcz¹, bo ekran z 3DS-a ma obraz ostry jak ¿yleta i œwietne kolory.

Aby cieszyÌ siê efektami 3D trzeba trzymaÌ konsolê mniej wiêcej przed sob¹, gdy patrzymy na ni¹ z boku efekt trójwymiaru znika, ale pole "b³êdu" jest i tak wiêksze, ni¿ siê spodziewa³em, ¿e bêdzie. Poziom g³êbi obrazu mo¿na p³ynnie dostosowaÌ suwakiem umieszczonym na krawêdzi ekranu, a jeœli kogoœ, tak jak mnie, te wszystkie "cuda" nie krêc¹, to mo¿na je ca³kowicie wy³¹czyÌ. Dziêki temu mechanizmowi ka¿dy mo¿e ustawiÌ ekran pod siebie, co z pewnoœci¹ bêdzie mia³o pozytywny wp³yw na zmêczenie oczu u¿ytkownika.

G³upia sprawa - Nintendo razem z konsol¹ nie dostarczy³o nam ¿adnych gier, a to w³aœnie one maj¹ najwiêkszy wp³yw na sukces, b¹dŸ pora¿kê konsoli. Lista startowych tytu³ów jest jednak bardzo mocna, szczególnie, ¿e Nintendo 3DS ma bardzo solidne wsparcie firm niezale¿nych. Na pocz¹tek bêdziemy mogli zagraÌ w takie gry jak Super Street Fighter IV: 3D Edition, Nintendogs + Cats, Ridge Racer 3D, Rayman 3D, Tom Clancy`s Splinter Cell 3D, Tom Clancy`s Ghost Recon: Shadow Wars, czy Pro Evolution Soccer 2011 3D. Racja, mo¿e niektóre gry to zwyk³e konwersje albo remake'i (Tom Clancy`s Splinter Cell 3D to tak naprawdê odœwie¿one Chaos Theory), ale w drodze jest prawie nowa Zelda (remake Ocarina of Time), nowe Mario, a nawet takie krwawe i nie kojarz¹ce siê z rodzinn¹ zabaw¹ gry jak Saints Row 3D.

Na szczĂŞÂście razem z konsolÂą otrzymaliÂśmy dwa tech dema, ktĂłre z grubsza pokazujÂą, Âże nowa konsola Nintento to prawdziwy rozrywkowy potwĂłr.



Face Riders (powy¿ej) to absolutnie bzdurny koncept, który jako pokaz technologii sprawdza siê œwietnie. Zabawê zaczynamy od zrobienia zdjêcia twarzy. Swojej lub czyjejœ. Fotografia jest skanowana, skrypt wycina z prostok¹tnego obrazka owaln¹ twarz (aby zrobi³ to dobrze trzaskaj¹c zdjêcie trzeba umiejscowiÌ dwie kropki w miejscu oczu i kreskê tam, gdzie s¹ usta), a póŸniej zamyka j¹ w trójwymiarowym he³mie ze œmig³em u góry. BuŸka jest w pe³ni animowana - mruga oczami, marszczy siê, a nawet otwiera usta. Magia zaczyna siê dziaÌ, gdy na ekranie zobaczymy... to co jest za nim. Gra jako t³a u¿ywa obrazu z kamery umieszczonej z ty³u konsoli, a przeciwnikami s¹ zdjêcia twarzy, które zrobiliœmy. BuŸki lataj¹ w przestrzeni przysuwaj¹c siê i oddalaj¹c od ekranu (jakoœ trzeba pokazaÌ ten trójwymiar, prawda?), a zadaniem gracza jest je œledziÌ poruszaj¹c ca³¹ konsol¹. Urz¹dzenie okreœla swoje po³o¿enie w przestrzeni na podstawie akcelerometru i ¿yroskopu - radzi sobie z tym ca³kiem nieŸle. Bardzo dobre wra¿enie robi¹ szczególnie wyrwy w czasoprzestrzeni, które powstaj¹ podczas zabawy - nagle w œcianie po prostu robi siê dziura i zaczynaj¹ z niej wylatywaÌ przeciwnicy. Bomba!




Drugim pokazem mo¿liwoœci jest zbiór kilku gierek augmented reality, które robi¹ bardzo dobre wra¿enie. Aby zacz¹Ì zabawê wystarczy po³o¿yÌ jedn¹ z kart, które otrzymujemy w zestawie z konsol¹ (obejrzyjcie nasz unboxing Nintendo 3DS jeœli chcecie uzyskaÌ wiêcej informacji) i skierowaÌ na ni¹ obiektyw aparatu. Efekt? Pojawi siê na niej ludzik albo jakiœ inny model 3D. Aby wszystko dzia³a³o tak nale¿y trzeba trzymaÌ konsolê w odleg³oœci oko³o 35 centymetrów od karty, no i mieÌ j¹ sam¹ w obiektywie. Wokó³ tego, co siê na niej poka¿e mo¿na kr¹¿yÌ, a poruszaniu siê wirtualnego obiektu niewiele brakuje do takiego, który sta³by tam w rzeczywistoœci. Dostêpne tryby gry to ca³kiem efektowne strzelanie do tarcz, raczej s³aby bilard i trzaskanie zdjêÌ utworzonym wczeœniej ludzikom Mii, jak i figurkom przygotowanym wczeœniej przez Nintendo.

3DS jest wstecznie kompatybilny z grami powsta³ymi na starego DS-a. Te produkcje nie wspieraj¹ trybu 3D poza tym z powodu nieco innych rozmiarów wyœwietlacza nowej konsoli obraz jest lekko rozci¹gniêty. W stare produkcje mo¿na tak¿e graÌ u¿ywaj¹c oryginalnych proporcji obrazu, ale wi¹¿e siê to z pojawieniem siê na ekranie czarnych pasków wype³niaj¹cych pust¹ przestrzeù.

G³ówn¹ nowoœci¹ jeœli chodzi o sterowanie jest oczywiœcie ga³ka. Pierwsze wra¿enia z ni¹ zwi¹zane mia³em raczej œrednie, ale póŸniej by³o tylko lepiej, choÌ ¿a³ujê, ¿e nie mog³em jej przetestowaÌ w jakieœ porz¹dnej grze. Zasada dzia³ania ca³ego mechanizmu jest identyczna jak w PSP - grzybek nie przechyla siê, tylko jeŸdzi po p³askiej powierzchni. Ga³ka Nintendo ma jednak o wiele lepsz¹ ergonomiê, przede wszystkim jest wklês³a, a nie wypuk³a, no i ma rozs¹dne rozmiary przez co kciuk le¿y w niej wygodnie.

Bajerancki jest te¿ nowy teleskopowy stylus - to to piórko, którym nawigujemy po ekranie dotykowym. Metalowy d³ugopisik pewnie le¿y w d³oni i absolutnie nie sprawia wra¿enia tandetnego, pomimo faktu, ¿e jest pusty w œrodku. Estetom nie do koùca mo¿e spodobaÌ siê jego prosty design, ale có¿, nawet Nintendo nie potrafi dogodziÌ wszystkim.


Aparat z Nintendo 3DS mo¿na uznaæ za co najmniej ciekawy, choæ szkoda, ¿e wszystkie trzy soczewki (jedna z przodu i dwie z ty³u) ³api± fotki w rozdzielczo¶ci 640×480. Obiektywowy duet pozwala na robienie trójwymiarowych zdjêæ, choæ pewnie minie jeszcze sporo czasu, zanim Facaebook bêdzie potrafi³ je prze³kn±æ. Z efektów warto wymieniæ Sparkle, który sprawia, ¿e po dmuchniêciu w mikrofon konsoli kadr zaczynaj± zalewaæ serduszka, kwiatki, b±belki, gwiazdki i inne s³odkie rzeczy. Fiku¶ny jest tryb Merge, który czasem wymaga gibko¶ci atlety. Konsola ³apie dwa zdjêcia twarzy - jedno przednim aparatem i jedno tylnym zestawem soczewek - a pó¼niej raczej kiepsko ³±czy je w jedno wpasowuj±c jedno lico w miejsce drugiego. Konsola nie trza¶nie fotki, póki nie rozpozna dwóch facjat, wiêc wspomniane wygibasy z 3DS-em w rêku s± konieczne.

Nintendo 3DS Sound to z jednej strony odtwarzacz empetrójek, z drugiej dyktafon, a z trzeciej aplikacja pozwalaj¹ca nak³adaÌ ró¿ne efekty na odtwarzane dŸwiêki. Modyfikatory s¹ ró¿ne w zale¿noœci od tego, czy plik dŸwiêkowy zosta³ utworzony przez DS-a, czy to plik MP3 umieszczony przez nas na karcie pamiêci. Te dodatkowe opcje daj¹ zabawê na kilka chwil, ale w ¿adnym razie nie jest to nawet podstawowy edytor pozwalaj¹cy na g³êbsz¹ edycjê i montowanie plików dŸwiêkowych.

Activity Log to aplikacja zbieraj¹ca garœÌ statystyk o u¿ytkowniku. Program spisuje aplikacje uruchomione ka¿dego dnia, a tak¿e zlicza ile kroków wykonaliœmy razem z konsol¹. To raczej przyjemna bzdurka ni¿ faktycznie przydatna aplikacja, ale przynajmniej teraz bêdziecie mieli niezbite dowody, jeœli ktoœ z³amie Wasz zakaz i zagra na konsoli bez pozwolenia.



Na nowej przenoÂśnej konsoli Nintendo pojawiÂły siĂŞ Mii  (powyÂżej) , czyli kukieÂłki-awatary graczy. MoÂżna je stworzyĂŚ samemu przebierajÂąc w zalewie oczu, nosĂłw, ust i innych czĂŞÂści twarzy albo zdaĂŚ siĂŞ na cudownoœÌ konsoli i pozwoliĂŚ jej zrobiĂŚ maÂłego ludka na podstawie naszego zdjĂŞcia. Pomimo tego, Âże 3DS przeprowadza przez ca³¹ operacjÂą wywiad z uÂżytkownikiem wypytujÂąc go o kolor skĂłry, oczu i wÂłosĂłw, a takÂże typ uczesania opcja dziaÂła raczej Âśrednio - czasem wyplute wyniki (konsola generuje osiem propozycji), sÂą bardziej podobne do postaci na zdjĂŞciu, innym razem mniej, ale zwykle najlepiej po prostu stworzyĂŚ swojÂą podobiznĂŞ od podstaw w edytorze.

Wszelkich opcji sieciowych nie mogliÂśmy sprawdziĂŚ, bo albo wymagaÂły aktualizacji systemu, ktĂłra ma siĂŞ pojawiĂŚ po premierze urzÂądzenia, albo konieczne byÂły inne konsole, o ktĂłre jak siĂŞ domyÂślacie jest teraz diabelnie trudno. MuszĂŞ wiĂŞc wierzyĂŚ na sÂłowo Nintendo, Âże przeglÂądanie stron internetowych na 3DS-ie to bajka, a Street Pass jest prawdziwÂą rewolucjÂą.

W sprawie ³adowania mo¿na zastosowaÌ dwa podejœcia - klasyczne, takie jak w starszych modelach i popisowo bajeranckie, które w rzeczywistoœci nie jest jednak wcale takie skomplikowane, ani nawet nowoczesne. Pierwsze to najzwyczajniejsze w œwiecie wpiêcie kabla zasilaj¹cego bezpoœrednio do konsoli. Drugie to wykorzystanie specjalnej podstawki, która na pierwszy rzut oka wydaje siê magiczna, ale w rzeczywistoœci nie jest. Aby ³adowaÌ przez ni¹ konsolê, trzeba najpierw... podpi¹Ì j¹ do zasilania ³adowark¹. PóŸniej trzeba po³o¿yÌ na niej konsolê i ma³a maszynka zaczyna wcinaÌ pr¹d. Jeœli myœlicie, ¿e ma to zwi¹zek z indukcyjnym przekazywaniem energii albo czymœ innym tego kalibru to muszê Was zawieœÌ - konsola w³asnym ciê¿arem nastêpuje na spust, który powoduje wysuniêcie dwóch bolców przekazuj¹cych pr¹d do urz¹dzenia. Innymi s³owy - tak, to tylko ³adnie wygl¹daj¹ca, ale raczej niepotrzebna przejœciówka.

IloœÌ czasu, jak¹ konsola jest w stanie wytrzymaÌ bez ³adowania to zdecydowanie jej najwiêksza wada. Œredni czas dzia³ania systemu to jakieœ trzy-cztery godziny , mo¿e piêÌ, jeœli powy³¹czacie wszystkie dodatkowe opcje jak tryb 3D, modu³ WiFi, g³oœniki i zjedziecie z jasnoœci¹ ekranu, ale dla mnie stosowanie takich zabiegów jest jak granie na nowoczesnym komputerze w grê z minimalnymi ustawieniami strony wizualnej.


KupiÌ, nie kupiÌ? OdpowiedŸ jest prosta - fanów dzie³ Nintendo i tak nie trzeba do tego przekonywaÌ, a sceptycy nimi nadal pozostan¹, no bo "na co komu to ca³e trzy de". Ja nadal siê waham, a szalê przewa¿y jakoœÌ gier. O ich jakoœÌ, przynajmniej w teorii, nie ma siê co martwiÌ, gorzej mo¿e byÌ ze wsparciem firm trzecich - jeœli ich gry nie bêd¹ siê sprzedawaÌ szybko zwin¹ swoje manatki, a w wiêkszoœÌ typowych gier dla DS-a graÌ nie chcê, bo ja tam raczej lubiê produkcje skierowane do doros³ych i myœl¹cych, a nie uproszczone wersje dla ca³ej rodziny.


Ja bym tego nie kupiÂł...